Tag: รีวิวอาหาร

การเดินทางกับการกินเป็นของคู่กันไปเสียแล้ว ล่าสุดต้องแนะนำเพื่อนนักเดินทางทั้งหลายที่ชอบตะลุยไปทั่วทุกระแหงของประเทศ ตอนนี้มีของดีของอร่อยระดับภัตตาคารแบรนด์ฮั่วเซ่งฮง ตามติดนักเดินทางไปทั่วประเทศแล้ว โดยเฉพาะหัวเมืองใหญ่ ในรูปแบบไซส์เล็กลงมากว่าภัตตาคารแต่คงความอร่อยไม่แพ้กัน ในชื่อ “ฮั่วเซ่งฮงติ่มซำ”

“เชน-พิสิทธิ์ พิริยเลิศศักดิ์” กรรมการผู้จัดการบริษัท ฮั่วเซ่งฮงติ่มซำ จำกัด ทายาทฮั่วเซ่งฮง รุ่นที่ 3 ต่อยอดธุรกิจฮั่วเซ่งฮงติ่มซำ การันตีความอร่อยด้วยการบอกว่า ทุกอย่างเหมือนฮั่วเซงฮงใหญ่ เรียกว่าเสิร์ฟความอร่อยมาตรฐานเดียวกันจากสูตรโบราณที่ตกทอดมากว่า 47 ปี

ความอร่อยนี้ผุดขึ้นมาตามสาขาของป้๊มน้ำมัน ปตท. ทำให้ผู้บริโภคสามารถเข้าถึงได้ง่ายและแวะซื้อสะดวก บวกกับความอร่อยที่การันตีจากสูตรเดียวกับภัตตาคาร ทำให้การเติบโตของฮั่วเซ่งฮงติ่มซำ ขยายตัวอย่างรวดเร็ว มีถึง 60 สาขาแล้วในตอนนี้

ก่อนอื่นขอแนะนำเมนูขายดิบขายดีกินกี่ทีก็อร่อย อย่างเมนู ซาลาเปาหมูแดง สูตรพิเศษ ตั้งแต่แป้งจนถึงไส้ ทุกวัตถุดิบและทุกกระบวนการ ล้วนมีเรื่องเล่าและตำนานที่ส่งต่อมาถึง 3 รุ่น คงความอร่อยไม่เปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะเนื้อหมูแดงที่นุ่มและหอม จากการย่างก่อนนำมาปรุงเป็นไส้ให้ทุกคนได้ลิ้มลอง และอาหารทุกจานที่เสิร์ฟให้ลูกค้าจะต้องร้อน เพื่อรักษามาตรฐานเดียวกับภัตตาคาร

ใครที่แวะฮั่วเซ่งฮงติ่มซำ แล้วไม่ได้ชิมซาลาเปาหมูแดง คงเหมือนไม่ได้แวะฮั่วเซ่งฮงติ่มซำก็ว่าได้

ที่นี่นอกจากจะมีเมนูติ่มซำที่หลากหลายให้เลือกแล้ว ยังมีเมนู กระเพาะปลา สูตรเดียวกับฮั่วเซ่งฮงใหญ่ มาขายให้ลูกค้าจรและลูกค้าประจำได้ซื้อแบบสะดวกสบาย ซึ่งเมนูนี้จะมีบางสาขาเท่านั้น โดยจะมีขายเฉพาะสาขาที่มีเก้าอี้นั่งเสียเป็นส่วนใหญ่

อีกเมนูที่อยากแนะนำให้ลิ้มลองรับรองจะติดใจ กับเมนู ขนมจีบกุ้ง รับรองไม่ผิดหวัง เพราะจะได้ชิมเนื้อกุ้งตั้งแต่คำแรกที่กัด หนุบหนับอร่อยปรุงรสสูตรพิเศษของทางร้านที่เข้ากันเป็นอย่างดีทีเดียว

นอกจากจากนี้ยังมีติ่มซำให้เลือกกว่า 80 รายการ โดยเฉพาะซาลาเปาอีกว่า 10 ไส้ และยังมีไส้ตามฤดูกาล อย่างไส้ทุเรียนลาวาหมอนทอง และใบเตยมะพร้าวอ่อน ที่เจ้าของเลือกใช้ตามความนิยมและปรับสูตรได้อย่างลงตัว เข้ากับแป้งซาลาเปาเป็นอย่างดี

ทายาทรุ่นที่ 3 ฮั่วเซ่งฮง ยังบอกอีกว่า นอกจากเราจะนำของอร่อยมาเสิร์ฟใกล้ตัวผู้บริโภคแล้ว ความสะดวกอีกอย่าง คือ สามารถเลือกสั่งผ่านไลน์แมน สำหรับสาขาในกรุงเทพฯ

สำหรับราคาฮั่วเซ่งฮงติ่มซำ เจ้าของบอกว่า ราคา 40 บาท สามารถอิ่มอร่อยแทนข้าวมื้อเช้าได้กลายเป็นขวัญใจพนักงานที่เดินผ่าน สาขาใน BTS และ MRT รวมไปถึงสาขาในตึกออฟฟิศ

ด้วยราคาที่ประหยัดแล้ว คุณภาพคับคำ เนื้อเน้นๆ แป้งนุ่มๆ กินดีมีประโยชน์ต่อร่างกายแบบนี้นี่เองที่ทำให้ขยายสาขาได้อย่างรวดเร็ว

ฉบับนี้เรายังคงอยู่กันที่เมืองหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์นะคะ ได้กลับมาเยี่ยมบ้านทั้งที เราต้องขายของดีของเด็ดเป็นเซตกันไปเลย

ฉบับที่แล้วยังฟินกับการกินลาบเป็ดร้านทองหล่อลาบเป็ดไม่หาย ชนิดที่ว่ากินอาทิตย์ที่แล้วมีแฮงยันอาทิตย์นี้เลยค่ะไม่ได้โม้

ในฐานะเป็นลูกหลานคนหล่ม โดยมากจะเรียกแทนตัวเองว่าเป็นคนไทหล่ม หรือ ลาวหล่ม ก็ได้ทั้งนั้น เนื่องจากสำเนียงภาษาหล่มนี้ รากเหง้าน่าจะมาจากเมืองหลวงพระบาง สปป.ลาว เพราะมีศัพท์ และสำเนียงคล้ายกันมาก

ด้านอาหารของที่นี่ก็มีหลากหลาย ทั้งแบบไทยจีนลาว

และหนึ่งในอาหารจานหลักของคนที่นี่รับประกันได้ว่าต้องมีแกงอ่อม คนหล่มสักเรียกว่า “แกงเอาะ” ซึ่งเป็นอาหารจานเด็ดของพ่อผู้เขียนเอง เมื่อได้กลับบ้านเมื่อไหร่พ่อต้องเข้าครัวปรุงให้ลูกได้กินทุกครั้ง

แกงเอาะสูตรนี้ จะว่าไปก็แตกต่างจากแกงอ่อมที่ขายตามร้านอาหารอีสานในกรุงเทพฯมากทีเดียว ทั้งวัตถุดิบ และรสชาติ คือแกงที่นี่น้ำขลุกขลิก รสชาติเข้มข้ม อุดมไปดัวยผักสดตามฤดูกาลที่ปลูกไว้ในบ้าน กินแบบไร้ความกังวลว่าจะมีสารพิษอะไรเข้าร่าง ปลาร้าก็ทำเอง ที่เสียเงินซื้อก็มีแค่หมูเท่านั้น

รอบนี้มีผักเท่าที่เก็บได้ มีผักชีลาว ผักคราด (รสชาติเผ็ดปร่าชาลิ้น กินแล้วหยุดไม่อยู่) ชะอม ยอดพริก ผักเสี้ยว หรือ ชงโค ผักหวานบ้าน ผักอ่อมแซ่บ ใบมะกรูด ยอดใบกะเพรา มะเขือเปราะ มะเขือพวง พริกอ่อน ถ้ามียอดฟักทองก็ใส่ด้วยได้

เครื่องแกงมีข่า ตะไคร้ พริกจะเป็นพริกแห้งหรือพริกสดก็ได้ หอมแดง กระเทียม และผิวมะกรูด

เครื่องปรุงประกอบด้วย น้ำปลา น้ำปลาร้า เคล็ดลับสำคัญที่จะทำให้รสชาติมีความอร่อยนัวอยู่ตรงนี้ และข้าวเบือ หรือ ข้าวเหนียวแช่น้ำ สำหรับผู้ที่ชอบให้น้ำข้น

เมื่อวัตถุดิบครบ พ่อเริ่มบรรเลง ขึ้นอินโทรด้วยการตำพริกแกงให้ละเอียด ขั้นตอนนี้ให้ตำข้าวเบือไปด้วย แล้วนำไปผัดกับน้ำมันให้หอมฉุย จากนั้นใส่หมูสับผัดให้พอสุก แล้วใส่น้ำปลา ตามด้วยน้ำปลาร้า ผัดให้เข้ากัน แล้วใส่น้ำสะอาด ตรงนี้ใครมีน้ำสต๊อกก็ใส่น้ำสต๊อกได้ พอน้ำเดือดใส่น้ำปลาร้าพร้อมตัวปลาอีกรอบ โดยใช้กระชอนมากรอง คนปลาร้าจนกว่าเนื้อจะละลายไปกับน้ำแกง เหลือแต่ก้างเอาไปทิ้ง

จากนั้นใส่ผัก เริ่มจากมะเขือลงก่อน พอน้ำเดือดให้ใส่ผักที่เหลือลงไป ผักยุบก็ปิดไฟตักใส่ถ้วยให้สวยงาม

ที่บอกไว้แต่แรกว่าแกงเอาะที่นี่ต่างจากแกงอ่อมที่ขายตามร้านอาหารอีสานทั่วไป คือเครื่องแกงจะตำละเอียดทั้งหมด จะไม่ใส่ข่า ตะไคร้ชิ้นใหญ่ ให้เกะกะในถ้วยชาม ขณะที่ผักก็มีความหลากหลาย ซึ่งจุดนี้ก็ต้องเห็นใจร้านค้าในเมืองกรุงที่ไม่มีให้เลือกมากนัก

ใครมีเวลาจะลองตามสูตรนี้ได้ไม่มีหวง รับประกันความแซ่บ แถมอุดมไปด้วยคุณประโยชน์จากผักเเละสมุนไพร กินกับข้าวเหนียวร้อนๆ ลืมอิ่มเลยทีเดียว

จากคอลัมน์ เคี้ยวตุ้ย…ตะลุยกิน นสพ.มติชน

ในป่าลึกมีช้างเผือกฉันใด ย่อมปรากฏแม่ครัวฝีมือฉกาจในท้องถิ่นเล็กๆ ฉันนั้น

ร้าน “ทองหล่อลาบเป็ด” ชื่อเหมือนซอยไฮโซในกรุงเทพฯ แต่ตั้งอยู่ที่บ้านน้ำก้อ อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ เป็นร้านลาบเล็กๆ สไตล์บ้านทุ่ง ปัจจุบันไม่ได้รู้จักแค่คนในพื้นที่เท่านั้น แต่ยังดังไปไกลจากการบอกปากต่อปากของนักท่องเที่ยวที่เคยมาแวะชิม

อาหารจานเด่นห้ามพลาด ได้แก่ ลาบเป็ด ต้มเป็ด และ แหนมกระดูกหมูอ่อน ราคาจานละ 50 บาทเท่ากัน

สูตรลาบเป็ดที่นี่โดดเด่นด้วยการนำเครื่องในไปผัดกับกระเทียม หอม ตะไคร้ ให้สุกหอม จากนั้นนำเนื้อเป็ดลงไปผัดตาม เนื้อเป็ดที่ใช้นั้นต้องสับเอง สับให้ละเอียด ไม่นำไปปั่นเด็ดขาด เพราะรสชาติที่ได้จะต่างกันมาก จากนั้นปรุงน้ำปลา บีบมะนาว เมื่อมีออเดอร์ ก็ตักออกมาคลุกกับข้าวคั่ว พริกป่น เหยาะน้ำมะนาวอีกนิด ใส่เครื่องหอมคลุกเคล้า โรยหน้าด้วยหอมเจียว และสะระแหน่ แถมผักพื้นถิ่นหลากหลายให้กินแกล้ม

ต้มเป็ดจะเป็นสไตล์ต้มแซ่บ เริ่มจากตั้งน้ำ พอน้ำเริ่มเดือดใส่ข่าชิ้นใหญ่ พร้อมรากผักชีทุบ รอน้ำเดือดตามด้วยเป็ดที่สับเป็นชิ้นไว้ ต้มประมาณ 1 ชั่วโมงก็กินได้ เคล็ดลับน้ำซุปต้องใช้เกลือ ห้ามน้ำปลาเพราะมีกลิ่นคาว ส่วนตะไคร้ ใบมะกรูดไม่ใส่เลย เป็นสูตรเฉพาะตัวของที่นี่ เวลาเสิร์ฟก็ตักออกมาปรุงมะนาว พริกป่น และพริกสดกระเทียมที่ปั่นไว้ แล้วโรยเครื่องหอม

สุดท้ายแหนมกระดูกหมูที่ร้านทำเอง รสเค็มเปรี้ยวกำลังดี กินกับข้าวเหนียวหมดกระติ๊บไม่รู้ตัว

นั่งคุยกับ ป้าติ๋ว-วรรณงาม ทองหล่อ วัย 73 ปี หัวหน้าแม่ครัวผู้ใจดี พ่วงตำแหน่งเจ้าของร้าน บอกว่า ชีวิตทำอาหารมาตั้งแต่เด็ก เพราะเป็นพี่สาวคนโตมีหน้าที่ดูแลน้องๆ ถนัดทำอาหารท้องถิ่นทุกชนิด เดิมเข็นรถเข็นขายขนมจีน ตอนหลังหันมาเปิดร้านลาบเพราะเป็นอาหารที่คนหล่มสักชอบกิน เดิมมีลาบเนื้อ ลาบหมูด้วย แต่คนจีนในท้องถิ่นขอร้องว่าให้แยก มีด เขียง กะละมัง เพราะไม่กินเนื้อ ทำให้การปรุงยุ่งยากมาก เลยปรับเหลือแค่ลาบเป็ด นอกจากนั้น ก็มีเมนูอื่นๆ อาทิ เป็ดพะโล้ เป็ดพะโล้ผัดใบโหระพา หัวเป็ดบั้นท้ายเป็ดทอด เป็นต้น

“เปิดร้านมา 20 ปีแล้ว เริ่มเป็นที่รู้จัก เพราะข้าราชการครูในท้องถิ่นมากินบ่อยแล้วบอกต่อ สูตรลาบก็ปรับปรุงมาเรื่อยๆ แต่เดิมทำแบบพื้นบ้าน คือจะผัดเฉพาะหนังและเครื่องในให้สุก ส่วนเนื้อเป็ดจะคั้นน้ำมะนาวใส่ เป็นแบบสุกๆ ดิบๆ กินอร่อยมาก เนื้อเป็ดมีรสชาติหวาน แต่มาตอนหลังปรับทำให้สุกหมด เป็นสากลขึ้น แต่คนที่ยังชอบดิบสั่งก็มี ช่วงที่ขายดีมากๆ ตื่นตั้งแต่ตี 3 ทุกวันเพื่อเตรียมของ ซื้อเป็ดวันละ 30-40 ตัว”

สิบปากว่าไม่เท่าชิมเอง ใครแวะเวียนไปเที่ยวจังหวัดเพชรบูรณ์ แนะนำว่าห้ามพลาด พิกัดหาไม่ยาก มาตามถนนหมายเลข 21 จากเพชรบูรณ์มุ่งหน้าไปอำเภอหล่มสัก ผ่านสี่แยกพ่อขุนผาเมืองประมาณ 1 กิโลเมตร ให้ชิดซ้ายสังเกตป้ายชื่อร้าน เลี้ยวซ้ายลงเนินไปนิดเดียว

…ความอร่อยรออยู่ตรงหน้าท่านแล้ว

จากคอลัมน์ เคี้ยวตุ้ย…ตะลุยกิน โดย ชม นำพา นสพ.มติชน

อาหารแต่ละจานย่อมมีเรื่องเล่า และเมื่อได้รู้เรื่องเล่าก็ย่อมเพิ่มอรรถรสในการกินไม่มากก็น้อย

พวกเราชาวคณะคนไทย 2-3 คน วางแผนเที่ยวฮังการีเป็นครั้งแรกในชีวิต ปักหมุดที่บูดาเปสต์ ไข่มุกแห่งแม่น้ำดานูบ เมืองที่ผสมผสานความใหม่เก่าเข้าด้วยกัน

นอกจากดูสถาปัตยกรรมแปลกตาแล้ว อาหารเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่จะพลาดไม่ได้เด็ดขาด

โดยเฉพาะ กูลาช (Goulash) อาหารพื้นถิ่นของคนยุโรปกลาง เป็นอาหารประเภทซุป หรือ สตูเนื้อวัว ของแท้ดั้งเดิมเริ่มที่ฮังการี มีส่วนผสมเด่น คือ ผงพริกปาปริก้า

เรื่องเล่าบอกว่า ผู้ที่ริเริ่มเมนูกูลาช คือ คนเลี้ยงสัตว์ที่นำพริกปาปริก้า ผลใหญ่สีแดงสด แต่รสไม่เผ็ด เอามาป่นแล้วปรุงอาหาร ได้รสชาติที่จัดจ้านแปลกใหม่ เป็นที่ร่ำลือไปทั่ว จนกูลาชกลายเป็นเมนูประจำทุกบ้าน และ ผงาดกลายมาเป็นอาหารประจำชาติในที่สุด

ส่วนพริกปาปริก้าก็พลอยมีชื่อเสียงโด่งดังตามไปด้วย แหล่งปลูกใหญ่อยู่ที่ฮังการี นิยมนำมาบดเป็นผงปาปริก้า เด่นทั้งรูป รส และ กลิ่น มีการพัฒนาพันธุ์เรื่อยมาจนมีหลายรสชาติ ทั้งเผ็ดมาก เผ็ดน้อย กระทั่งรสหวานก็มี เป็นเครื่องเทศที่ทุกครัวต้องมีติดไว้ และ กลายเป็นสินค้าที่ใครไปใครมาฮังการีก็ต้องซื้อกลับแทบทุกคน

หลังจากตกลงกันได้ว่าจะไปชิมกูลาช น้องในทีมเริ่มปฏิบัติการเสิร์ชข้อมูล โดยได้ข้อสรุปว่าเราจะไปร้านอาหารฮังกาเรียนกัน ร้านนี้ตั้งอยู่ฝั่งบูดา ซึ่งเป็นย่านเมืองเก่า ชื่อว่าร้าน Kehli Vendeglo ด้วยเหตุผลว่ามีการรีวิวที่ดีมาก บางคนบอกเป็นร้านที่ต้องไปเลยทีเดียว

ร้านนี้มาไม่ยาก เพราะระบบขนส่งสาธารณะที่นี่ครอบคลุมทั้งเมือง ร้านอาหารเป็นแบบ fine dining ในบรรยากาศสบายๆ มีทั้งโซนห้อง และ ในสวน

กูลาชหม้อแรกเสิร์ฟมาในหม้อสังกะสีสีแดงเคลือบอย่างดี เปิดฝาออกมากลิ่นหอมโชยยั่วน้ำลายไม่ใช่น้อย

สอบถามเอาจากผู้รู้ถึงเคล็ดลับการทำกูลาช บอกว่า สตูที่น้ำเหนียวข้นนี้ไม่ได้มีแป้งผสมแม้แต่น้อย เขาจะใช้หอมหัวใหญ่ปริมาณเยอะๆ เคี่ยวกับเนยจนสุกเหลืองแล้วค่อยนำเนื้อลงไปผัดพร้อมกระเทียมให้สุก แล้วเติมน้ำแล้วใส่มันฝรั่ง แครอต พอน้ำเดือดใส่ซอสมะเขือเทศเข้มข้น แล้วตามด้วยเครื่องปรุง ได้แก่ มาโจแรม พริกไทยป่น ผงยี่หร่า เกลือ และ ขาดไม่ได้ คือ ผงปาปริก้า เคี่ยวประมาณ 2 ชั่วโมงเป็นอันเสร็จ

รสชาตินั้นละมุนละไม กลมกล่อม มีเค็มนิด เปรี้ยวหน่อย กินกับขนมปังอุ่นๆ กูลาชหม้อนี้พอร์ชั่นใหญ่ กิน 2 คนอิ่มกำลังดี แต่เรายังไม่หยุดแค่นี้ สั่งขากบทอดมาชิมอีก 1 ที่ เป็นขากบน่องใหญ่ๆ ชุบแป้งทอดสีเหลืองทอง เสิร์ฟพร้อมมะนาวซีก กินกันเต็มปากเต็มคำ

รสชาติอาหารว่าฟินแล้ว เรียกเช็กบิลยิ่งฟินกว่า เพราะราคาย่อมเยาเหลือเชื่อ ยกให้เป็นอีกความประทับใจในทริปเลย

จากคอลัมน์ เคี้ยวตุ้ย…ตะลุยกิน โดย ชม นำพา นสพ.มติชน