23 เมษายน : วันคล้ายวันเสียชีวิตของ “วิลเลียม เชกส์เปียร์” ยอดกวีเอกของโลก

Content พาเพลิน

วิลเลียม เชกส์เปียร์ (William Shakespeare) เกิดเมื่อไหร่ไม่มีใครรู้แน่ รู้แต่ว่าเขาได้รับศีลล้างบาปในวันที่ 26 เมษายน 1564 ซึ่งตามธรรมเนียมในสมัยนั้นการรับศีลของทารกมักจะทำกัน 3 วันหลังการเกิด วันที่ 23 เมษายนจึงถูกถือเอาเป็นวันเกิดของเขา

เชกส์เปียร์เติบโตขึ้นในเมืองสแตรทฟอร์ดริมฝั่งเอวอน (Stratford-upon-Avon) วอร์วิกไชร์ (Warwickshire) ประเทศอังกฤษ รายละเอียดของชีวประวัติของเชกส์เปียร์มีบันทีกไม่มากนักเนื่องจากเขามิใช่ชนชั้นสูง เรื่องราวในชีวิตช่วงแรกๆของเขาจึงมีแต่เพียงเรื่องที่ถูกบันทึกในเอกสารของทางการ เช่นการรับศีล และการแต่งงาน

พ่อของเขาจอห์น เชกสเปียร์ (John Shakespeare) ทำการค้าหลายอย่างและดูเหมือนจะมีปัญหาทางการเงินเป็นระยะ ขณะที่แม่ของเขาแมรี อาร์เดน แห่งวิล์มโคต (Mary Arden, of Wilmcote) มาจากครอบครัวเก่าแก่และเป็นทายาทที่จะได้รับมรดกเป็นที่ดินบางส่วน ทำให้เชื่อกันว่าการแต่งงานของทั้งคู่เป็นหนึ่งในความพยายามเพื่อยกฐานะของจอห์น เชกส์เปียร์

เชื่อกันว่าเชกส์เปียร์น่าจะเข้าเรียนในโรงเรียนไวยากรณ์ (Grammar School เป็นโรงเรียนสอนภาษาละตินและวรรณกรรมคลาสสิกในยุคกลาง ซึ่งภายหลังกลายมาเป็นโรงเรียนระดับมัธยมของอังกฤษ) ในสแตรทฟอร์ด แต่ไม่ได้เรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย

เมื่ออายุได้ 18 ปี เขาแต่งงานกับแอนน์ แฮทธาเวย์ หญิงซึ่งแก่กว่าเขา 8 ปี และตั้งท้องอยู่แล้วก่อนแต่งงานกับเขา หลังแต่งงานได้ 6 เดือนทั้งคู่ได้ลูกสาวคนแรกชื่อว่า ซูซานนา (Susanna) ในปี 1585 ทั้งคู่ได้ลูกแฝด แฮมเน็ต (Hamnet) และจูดิธ (Judith) ก่อนที่แฮมเน็ตลูกชายคนเดียวของครอบครัวเชกส์เปียร์จะเสียชีวิตในอีก 11 ปีถัดมา

เชกส์เปียร์เริ่มมีชื่อถูกอ้างถึงในฐานะนักเขียนในปี 1592 เมื่อเขาถูกวิจารณ์โดย โรเบิร์ต กรีน (Robert Greene) ผู้เป็นนักเขียนบทละครเช่นเดียวกับเชกส์เปียร์ เชื่อกันว่าในขณะนั้นเชกส์เปียรน่าจะเขียนเรื่องเฮนรีที่ 6 (Henry VI) ไปแล้ว 3 ตอน ในปี 1593 วีนัสแอนด์อดอนิส (Venus and Adonis) เป็นบทกวีชิ้นแรกของเชกส์เปียร์ที่ถูกนำออกเผยแพร่ ซึ่งเป็นงานที่ทำขึ้นเพื่ออุทิศให้กับเฮนรี ไรโอเธสลีย์ ที่ 3 เอิร์ลแห่งเซาแธมป์ตัน (Henry Wriothesley, the 3rd earl of Southampton)

ในปี 1594 เชกส์เปียร์ได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่งของคณะละครลอร์ดแชมเบอร์เลน (Lord Chamberlain’s Men) ซึ่งภายหลังกลายเป็นคณะละครในพระบรมราชูปถัมภ์ (King’s Men) เมื่อพระเจ้าเจมส์ที่ 1 (James I) ขึ้นครองราชย์ ซึ่งเป็นคณะละครที่เชกส์เปียร์ร่วมงานด้วยจนกระทั่งเขาเกษียณอายุ

ในปี 1596 คณะละครฯ ได้เริ่มแสดงงานคลาสสิกของเชกส์เปียร์ตั้งแต่ โรมิโอแอนด์จูเลียต, ริชาร์ดที่ 2, และราตรีนิมิตกลางคิมหันต์ หรือ ฝันในคืนกลางฤดูร้อน (A Midsummer Night’s Dream) ปีเดียวกันจอห์น เชกส์เปียร์ได้รับเหรียญเกียรติยศ ซึ่งเป็นเครื่องยืนยันความมั่งคั่งและชื่อเสียงของลูกชาย ในปี 1599 หลังได้สร้างงานเขียนซีรีย์ประวัติศาสตร์ชั้นยอด ทั้งตอนที่ 1 และ 2 ของ เฮนรีที่ 4 และ เฮนรีที่ 5 เชกส์เปียร์ได้ร่วมเป็นหุ้นส่วนในโรงละครเดอะโกลบเธียเตอร์ (The Globe Theater)

ต้นศตวรรษที่ 17 เชกส์เปียร์ได้เขียนละครแนวโศกนาฏกรรมชั้นยอดเรื่องแรกอย่างแฮมเล็ต ตามมาด้วยผลงานระดับปรจารย์อย่าง โอเธลโล (Othello), คิงเลียร์ (King Lear), แม็คเบธ (Macbeth) และเดอะเทมเปสต์ (The Tempest)

เชกเปียร์เสียชีวิตในวันที่ 23 เมษายน 1616 ที่บ้านเกิดของเขา นับถึงวันนี้ (23 เมษายน 2020) เป็นเวลา 404 ปีแล้ว ที่ผลงานของเขาได้รับการถ่ายทอดและมีการแปลเป็นหลายภาษาและยังได้รับความนิยมไปทั่วโลก

ที่มา : ศิลปวัฒนธรรม