‘น้ำพริกระกำ’ ความทรงจำที่ไม่อาจลืมเลือน โดย กฤช เหลือลมัย

อย่างไรก็ดี การที่ผมยังไปได้ระกำเปรี้ยวจี๊ดมาจากตลาดคลองด่าน สมุทรปราการ เมื่อสุดสัปดาห์ก่อน ก็แสดงว่าโอกาสที่จะรำลึกความหลัง ทั้งแนะนำท้าทายให้คนรุ่นลูกรุ่นหลานลองกินของอร่อยสำรับโบราณๆ ยังพอมีอยู่ คือไอ้การที่คนชอบกินระกำไปได้ระกำเปรี้ยวๆ มานี่มันคือสวรรค์จริงๆ นะครับ น้องสาวที่คุ้นเคยกันคนหนึ่ง เธอแค่ทำน้ำปลาพริกขี้หนูหอมแดง ชักน้ำมะนาวออก ใส่เนื้อระกำเปรี้ยวฝานซอยเยอะๆ เข้าไปแทน แค่นั้นก็สามารถกินไข่ต้มยางมะตูม ปลาทูนึ่งทอด กับข้าวสวยร้อนๆ ได้เป็นชามๆ อย่างชนิดน่าตกอกตกใจ

ระกำเป็นไม้ป่าชายเลน ป่าชุ่มชื้นๆ ดังนั้น จึงอาจยังพอมีบ้างแถบชายทะเลภาคตะวันออก ป่าพรุภาคกลาง และปักษ์ใต้ โดยเฉพาะย่านปักษ์ใต้นั้น อาจโชคดีได้ “หลุมพี” ลูกไม้ตระกูลใกล้เคียงกัน รสเปรี้ยวจัดๆ มากินให้แปลกลิ้นอีกด้วยน่ะครับ

เปลือกระกำแม้มีหนามแข็งๆ เล็กๆ แต่ก็ปอกง่าย เราเอามีดคมๆ ฝานเนื้อออกจากเมล็ดเป็นริ้วๆ แค่นี้ก็เอาไปทำกับข้าวกินได้แล้ว ผมเลือกรำลึกความหลังด้วยสำรับง่ายๆ พื้นๆ ก็คือ “น้ำพริกระกำ” ครับ ได้แก่น้ำพริกกะปิที่เราใช้รสเปรี้ยวของระกำแทนมะนาวหรือของเปรี้ยวอื่นใดทั้งหมดนั่นแหละ